ساماندهي قنات سعدي رو به پايان است

به گزارش ميراث آريا (chtn)، «عبدالرضا نصيري»، با بيان اين مطلب اظهار داشت: با توجه به خشکسالي‌هاي اخير دبي آب خروجي قنات سعدي رو به کاهش بود که با بررسي‌هاي به عمل آمده و مذاکره با متخصصان امر و به ويژه مقفيان مجرب و باسابقه، لزوم لايروبي مسير اين قنات در دستور کار قرار گرفت.

«نصيري» گفت: فاز نخست لايروبي مسير قنات به شعاع 200 متر در دست اجرا است که طي اين عمليات که با اختصاص اعتباري حدود 145 ميليون ريال با نظارت دفتر فني اداره کل در دست اجرا است برداشت خاک‌هاي ريزش کرده در آب قنات، لايروبي و کف‌شکني مسير و احيا و لايروبي دو چاه قديمي مربوط به قنات انجام مي‌گيرد.

سابقه اين قنات به قرن چهارم هجري قمري‌ و دوران آل بويه مي‌رسد. خانقاه يا جايگاه سلوک سعدي در محل و مظهر اين قنات بوده است.

قنات سعدي بي‌گمان قديمي‌ترين قنات شيراز است و آب اين قنات در قديم زمين‌هاي جنوبي کوه سعدي را آبياري مي‌کرد. اين زمين‌ها براي کشاورزي مستعد بوده و گندم و ساير نيازمندي‌هاي خوراکي مردم شيراز را فراهم مي‌کرد و نويد دهنده زندگي براي مردم بود.

درگذر تاريخ ريزش ديواره ميله‌هاي قنات اندک اندک دهانه‌هاي آن را فراخ کرد و به خاطر اينکه نور و هواي بيشتري به آن راه يافت جايگاه خوبي براي زندگي ماهي‌ها شد.

اين آب نزد مردم روشنايي بود و شومي را مي‌برد، اما کسي نبايد ماهي‌هاي آن را شکار کند و آب خجسته و فرخنده‌اي بود. پس از آن نيز که خانقاه سعدي در سده هفتم هجري قمري در کنارش بنا و مقبره اين شاعر بزرگ زيارتگاه دلباختگان و خواص شد، نام سعدي به اين آب افزوده و باورهاي مردم با آب قنات درهم آميخت.

هنگاميکه که آرامگاه سعدي ساخته شد پسين ميله اين رشته قنات در کنار بارگاه افتاد و گرداگرد آن را ديواره‌اي از سنگ گرفتند و در جاي گذر آب حوضي ساختند و پله‌اي گذاشتند تا بتوان در پايين به تماشاي ماهي‌ها رفت.

آب قنات سعدي چند صد متر پايين‌تر از حوض ماهي به روي زمين مي‌آيد و روانه باغ دلگشا مي‌شود.

به گفته کشتکار مقني باسابقه شيراز که پروژه لايروبي اين قنات را برعهده دارد، اين قنات بيش از 50 چاه دارد و سرچاه قنات در دامنه کوه بمو قرار گرفته که منبع آبي عظيمي است و بخشي از آب قنات از کوه و بخشي نيز از آب‌هاي سطحي زمين تأمين مي‌شود. /122

انتهای پیام/

کد خبر 1390041612